Alle leden aan het woord laten waarom ze zich bij de Castellum Singers hebben aangemeld, zou een beetje te ver voeren. Daarom hebben we in goed overleg een drietal uitgekozen dat graag vertelt waarom het koor zoveel toevoegt aan hun levensvreugd.

Mies Visser

Mies Visser is een van de drie ‘aanjagers’ van het koor: samen met Henk Kroon en Annie van der Winden vormt zij de werkgroep die alle bestuurlijke taken op zich neemt.

”Zo’n drie maanden na de oprichting -voorjaar 2006- las ik een stukje in de krant over het nieuwe koor. Samen met mijn man Richard namen we een kijkje en we waren meteen verkocht. Het koor wordt steeds meer een eenheid, je voelt dat iedereen erin groeit. Niet alleen wat betreft het samen zingen, maar ook in sociaal opzicht. Dat blijkt ook bij de extra activiteit die we twee keer per jaar organiseren, zoals de gezellige jaarafsluiting. Veel leden houden daarmeee zelfs rekening met de planning van hun vakanties. Er is in de loop van de vijf jaar een grote saamhorigheid ontstaan.

Het repertoire dat we zingen is heel afwisselend. Dat maakt het voor mij erg leuk. Een voorkeur heb ik daar niet direct in: ik vind alles leuk. Bovendien hebben we een heel stimulerende dirigent. Jan van Wieringen is zonder meer goed, zachtaardig, heeft een losse manier van dirigeren en is te porren voor goede ideeën en veranderingen. Onderling worden er geregeld grapjes gemaakt, maar als het nodig is wordt er ook heel serieus gerepeteerd. Dat alles maakt de Castellum Singers tot een prettig koor, dat graag voor anderen optreedt. Overigens: dat zou van mij wel vaker mogen.”

Mies Visser

 

Wim van den Heuvel

”Vanaf het eerste moment ben ik al lid van het koor”, begint Wim van den Heuvel. ”Via via hoorde ik dat er een nieuw koor zou worden opgericht, natuurlijk bij voldoende belangstelling. De manier van zingen, de eerste keuzes voor het repertoire en de doelstelling: ‘zingen voor je eigen plezier, maar vaker ook voor het plezier van anderen’ spraken mij erg aan. Het zingen is voor mij steeds weer een geweldig moment: even los komen van alles. Je helemaal laten gaan. Dat vindt steeds zijn hoogtepunt in een optreden: dat brengt zoveel vreugde bij de toehoorders. Heerlijk om die blijdschap op de gezichten te zien. Dat is onbetaalbaar! Ons repertoire is vaak één groot feest van herkenning. En als we bijvoorbeeld in een verpleeghuis optreden en er is er maar één die laat zien dat onze muziek hem of haar raakt, is mijn dag al goed.

Voor mijzelf is de liedkeuze ook zeer vertrouwd: op school en bij de verkenners zongen we bijvoorbeeld ook veel Krontjong-liedjes. De sfeer in het koor is goed: er is onderling een sterke band. Ik zou er niet aan moeten denken dit te moeten missen. Dat zou een ramp zijn. Van huis uit ben ik meer op de klassieke toer, maar met ons repertoire voel ik me heerlijk ontspannen. Dat merk je ook bij een optreden: dan zie je de koorleden opbloeien. We doen dat dan ook altijd met veel liefde en plezier.”

Wim van den Heuvel

 

 

Ruud Weterman

Zingen heb ik altijd al leuk gevonden, maar pas in het jaar 2000 heb ik gereageerd op een hele kleine oproep in het Utrechtse stadsblad. Daarin werden koorleden gevraagd voor een net opgericht koor.
Het koor had de naam: de vergeet-me-nietjes en heeft ongeveer een half jaar bestaan. Vanuit dit koor is het Utrechtse koor: Laat Maar Waaien ontstaan. Ik heb daar met veel plezier gezongen. Maar op een gegeven moment paste het nieuwe repertoire en ik steeds minder bij elkaar en daarom ben ik op zoek gegaan naar een ander koor.
In de tegenwoordige tijd zoek je gewoon op internet. En op de website van de Castellum Singers vond ik een overzicht van hun repertoire en daar kreeg ik gelijk warme gevoelens bij.
Na één keer meezingen was ik meteen verkocht:    Dit is mijn nieuwe koor.
Dat ik gelijk opgenomen werd binnen de Castellum Singers bewijst wel dat ik “als vanzelfsprekend” mee moest doen met de uitvoering van het 10 jarig bestaan van dit koor, in theater AandeSlinger in Houten. Ik was toen nog geen 2 maanden lid!!.
Binnen het koor staat, naast het zingen, ook het sociale en de gezelligheid hoog in het vaandel. Iedereen krijgt met zijn verjaardag een persoonlijk geknipte en beschreven verjaardagskaart en er wordt 2 maal per jaar met elkaar heerlijk gegeten aan de Odijkseweg 17 in Houten, de woonboerderij van Annie en Nico.

Zo vlak voor de kerst wordt daar de voorkamer ontruimd en voorzien van diverse tafels en stoelen zodat we daar als voltallig koor aan kunnen schuiven voor een gezellig samenzijn en een heerlijk etentje wat altijd weer met veel zorg en aandacht wordt bereid door Annie en Mies, koorleden van het eerste uur.
Vlak voor de zomervakantie is er ruimte in een voormalige varkensschuur, waar ’s winters caravans gestald worden. Ook hier worden weer de nodige tafels en stoelen geplaatst en mogen zelfs de partners van de koorleden mee om te genieten van al het heerlijks. Tijdens deze unieke bijeenkomsten wordt er uiteraard gezongen maar er worden ook sketches opgevoerd waarvoor soms al maanden van te voren geoefend is. Omdat ik de oudste ben van al mijn neven en nichten heb ik van jongs af aan bij de vele feestjes van ooms en tantes wensjes op moeten zeggen en stukjes op mogen voeren. Dus ook op deze koor-etentjes ben ik helemaal in mijn element. Verkleedpartijen zijn mij niet vreemd en in die paar jaar dat ik lid ben heb ik dan ook alleen, maar ook met anderen, voor heel veel vermaak mogen zorgen.

Ik ben blij dat ik (als Utrechter) mee mag zingen in dit Houtens koor en hoop dit nog vele jaren te mogen blijven doen.

Ruud Weterman